Vitrages op halfzeven

Drie tot vier keer in de week maak ik 's avonds een flinke wandeling. Beetje in beweging blijven, is niet verkeerd voor mij. Op kantoor is een wandeling naar de printer of het koffie automaat zo ongeveer de enige beweging die ik krijg. Dus dan 's avonds maar even flink de pas er in. Noem het maar vechten tegen de kilo's, want als ik aan eten denk kom ik al aan....

Jaren lang keek ik vanuit mijn slaapkamer tegen de MTS aan

Gisteravond maakte ik weer eens een wandeling door de buurt waarin ik ben opgegroeid. Vroeger een gezellige arbeidersbuurt, gebouwd in de jaren zeventig. Ruime huurwoningen voor relatief een lage huur. Veel is nog hetzelfde gebleven. Eigenlijk is het nog steeds een arbeidersbuurt, alhoewel het de laatste jaren steeds meer op een volksbuurt is gaan lijken. Wat de verschillen zijn? Lastig aan te geven, maar ik zal een poging wagen.

Bij ons thuis werd altijd gezegd dat arbeiders een nette (voor)tuin hebben, de vitrages netjes in de plooi hebben hangen en achter huis koffie drinken. In een volksbuurt hangen de vitrages 'op halfzeven', is de (voor)tuin betegeld en zitten de bewoners in de voortuin bier te drinken. Ik heb het een beetje aangedikt natuurlijk, dat begrijpt u wel. En er is natuurlijk niets mis met een volksbuurt, maar zo werd er ongeveer naar andere bewoners van de prachtige stad gekeken. Wij waren arbeiders, wij hadden niets op met de 'rijke stinkerds' maar wilden ook niet zoals 'volkstypes' door het leven gaan.We hebben het hier over de jaren '70/'80.

Mijn vader werkte heel hard om ons een goed leven te bezorgen. Als onderhoudsmonteur van een metaalfabriek was hij vaak de hele week van huis. Werkweken van 50 uur of langer waren normaal, maar in de weekeinden was hij er voor ons. We hadden het gewoon goed. Dat besefte ik als kind nog niet, maar nu des te beter. Niet dat we alles maar kregen wat we maar wilden hebben, absoluut niet. Dat kon ook weer niet. Maar we konden wel naar een sportclub, we konden wel met schoolreisjes (zelfs naar London, Praag en Parijs op de HAVO en/of MEAO) en we kregen op z'n tijd ook wat geld toegestopt om op stap te gaan.

Later meer over die goeie oude tijd....