Zondagmiddag stond ze in eens weer voor de deur. Ik had haar in maanden niet gezien of gehoord. Maar de vakantie is weer voorbij, de zomer is bijna weer voorbij, en daar was ze weer. Aardige meid hoor, daar niet van. Met haar Vlaamse accent lijkt Evy Gruyaert vooral zo'n lieve meid. Maar uit ervaring weet ik dat ze ook verschrikkelijk irritant kan zijn.
Het begon zondag gelijk al weer goed. Ondanks dat het hard regende stuurde ze me er op uit. "De eerste keer was het maar twintig minuten", zei ze nog, Maar ook in die twintig minuten kun je behoorlijk nat worden hoor.... In mijn geval van het zweet uiteraard, want ik bleef lekker binnen (op de loopband) gnif gnif....
‘Kom aan, nog even volhouden! Ik weet dat je het kunt’, schreeuwde ze nog in mijn oren. Zelf zat mevrouw lekker naar een muziekje te luisteren. Maar goed, ze wil over 10 weken weer weg zijn. Dus ik zal maar weer eens op de loopband klimmen. Vandaag de tweede les, wederom een minuut of twintig. Dat is nog wel te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten