25 juli 2014

You're Missing

Weer een Engelse titel voor een Nederlandstalig bericht. Ik zal er geen gewoonte van maken, maar in dit geval kan het niet anders. De titel verwijst naar een liedje van Bruce Springsteen uit 2002, geschreven naar aanleiding van de verschrikkelijke gebeurtenissen op 11 september 2001 in New York City.

Shirts in the closet, shoes in the hall
Mama's in the kitchen, baby and all
Everything is everything
Everything is everything
But you're missing

 
Coffee cups on the counter, jackets on the chair
Papers on the door step, but you're not there
Everything is everything
Everything is everything
But you're missing

 
Pictures on the nightstand, TV's on the den
Your house is waiting, your house is waiting
For you to walk in, for you to walk in
But you're missing, you're missing
You're missing, when I shut out the lights
You're missing, when I close my eyes
You're missing, when I see the sun rise
You're missing

 
Children are asking if it's alright
Will you be in our arms tonight?

 
Morning is morning, the evening falls I got
Too much room in my bed, too many phone calls
How's everything, everything?
Everything, everything
You're missing, you're missing

 
God's drifting in heaven, devil's in the mailbox
I got dust on my shoes, nothing but teardrops


De gebeurtenis met het passagiersvliegtuig boven Oekraïens grondgebied is in vele opzichten vergelijkbaar het 9/11. Dat een vliegtuig vol onschuldige burgers gewoon uit de lucht wordt geknald. Dat ze als het ware mee worden gezogen in een oorlog waar men part nog deel van uitmaakt. Dat is toch met geen pen te beschrijven. Dat gevoel, dat onrecht.... dat gemis.

Onder de omgekomen Nederlanders zitten geen mensen die ik ken. Gelukkig maar zou je kunnen denken..... en dat doe ik dan ook maar..... maar toch, de impact is groot. Bij iedereen. Ook bij mij. Veel familieleden, vrienden, kennissen, collega's en andere mensen die ik wel ken, zijn nu ook op vakantie. Enkelen daarvan zijn
ook in een vliegtuig gestapt. Uiteraard in een opperbeste stemming, want na een jaar hard werken en/of studeren is het tijd om de bloemetjes buiten te zetten.....

Bloemetjes..... Tsja, bloemetjes komen er voor de slachtoffers uiteindelijk wel. Maar dan op de laatste rustplaats. Als het ooit zover komt. Als we terugkijken op de ramp in New York, dan weten we dat nog altijd niet alle slachtoffers zijn gevonden of geïdentificeerd. En dus zijn er daar altijd nog nabestaanden in onzekerheid. Laten we hopen dat alle nabestaanden van deze barbaarse Oekraïense (of Russische?) daad snel te weten komen dat hun dierbare is gevonden.

"You're Missing" zal voor mij vanaf nu niet alleen herinneren aan 9/11, maar nu vooral ook aan 7/17.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten